Werk maken, omdat de markt daarnaar vraagt, vindt kunstenaar Joep van Lieshout niet interessant

“Ik maak uitsluitend kunst waar niemand op zit te wachten.”

#Loopbaan
5 dec 2017

De Rotterdamse kunstenaar Joep van Lieshout verwierf internationaal media-aandacht door zijn sculptuur de ‘Domestikator.’ Het werd te seksueel getint bevonden en geweigerd door de directeur van het Louvre om deel te nemen aan een tentoonstelling. “Het laat maar weer eens zien dat musea eerder door advocaten en marketeers worden gerund, dan door gepassioneerde museumdirecteuren,” aldus Van Lieshout.

Door de redactie

Fotografie

Uitgelichte foto Domestikator, 2015, image Jean-Pierre Vaillancourt courtesy Carpenters Workshop Gallery / Foto Joep van Lieshout door Diederik den Dikkenboer

Ik maak uitsluitend werk waar niemand op zit te wachten en waar geen vraag naar is. In principe ga ik niet uit van wat mensen willen. Werk maken, omdat de markt daarnaar vraagt, vind ik niet interessant.” Dit is dan ook wat kunstenaar Van Lieshout doet. In 1995 richtte hij Atelier Van Lieshout op, een werkplaats en studio in Rotterdam. Zijn werk wordt wereldwijd geëxposeerd: van Museum of the Contemporary Art in Miami tot aan Art Basel in Hong Kong. Van Lieshout geeft aan dat hij juist datgene wil maken wat er nog niet is, maar de vraag of interesse wel kan uitlokken. “Als kunstenaar kan je het beste een groot betonnen blok op je hoofd zetten en gaan werken.” Het werk van Van Lieshout is een combinatie van autonoom en toegepast werk.

Nuclear Crypto Helmet, 2016, Atelier Van Lieshout. The Burghers, 2013, Gert Jan van Rooij courtesy Lustwarande

Je indruk van marketeers is niet zo positief. Hoe komt dat?

Marketing is een belangrijk onderdeel voor iedere culturele organisatie. Met goede marketing en media-inzet kan je een groter publiek bereiken dan alleen met een tentoonstelling. Ik ben dus niet tegen marketing en public relations, want het is belangrijk om je werk aan de man te brengen, maar het is niet voor alles nodig. Aan de andere kant zie ik ook steeds meer vervlakking en populisme in de kunst. Grote musea gaan opereren als commerciële instellingen. Door hun financiële en politieke situatie zijn ze gedwongen om het geld uit de markt halen. Deze tendens zie ik bij steeds meer bij culturele instellingen.