Wat ik vaak merk, zeker bij maken via een persbericht, is dat er drie dingen kunnen gebeuren: de boodschap is niet relevant, niet eenduidig of sluit niet aan bij de doelgroep. Over deze laatste mogelijkheid gaat deze blog. Wat gebeurt er als de boodschap niet aansluit bij de ontvanger(s), de journalist, de blogger, vlogger of opiniemaker?
Simpel. De ontvanger snapt gewoonweg niet waar de boodschap over gaat. En als gevolg hiervan voelt hij zich dom, eventueel zelfs geïrriteerd of klikt alleen op delete. En als we het heel bont maken dan schakelt deze ontvanger de communicatie uit. Niet meer ontvankelijk, ook niet voor vervolgboodschappen en andere mooie boodschappen die in de toekomst nog komen van deze organisatie.
En dan? Mits de zender zich al wil verdiepen in dit fenomeen, en niet denkt dat het aan de ontvanger ligt – “niet de doelgroep”, “wil geen moeite doen”, “onze boodschap is te complex” – is één van de oplossingen die uit de hoge hoed komt: versimpelen. ‘Jip-en-Janneke’-taal zoals dat zo mooi heet. Die heeft tot gevolg dat diezelfde ontvanger (of een look-a-like) opnieuw geïrriteerd raakt, maar nu omdat hij zich betutteld voelt. En hij schakelt weer uit. Mislukt! Wat is dan wel de oplossing?