Suzanne Bos komt na haar bachelor Taal- en Cultuurstudies en de vrij praktische master Preservation & Presentation of the Moving Image terecht op de Marketing en Communicatie afdeling van theater LUX. Na drie jaar in dit Nijmeegse theater komt de baan als Project Marketeer bij Toneelgroep Oostpool op haar pad, waar ze inmiddels al 4 jaar met veel plezier werkt. Samen met haar collega maakt Suzanne de marketingplannen en beheert ze het budget van de verschillende voorstellingen. Ze onderhoudt contact met de pers, theaters, de cast, het artistieke team en bedenkt off- en online campagnes en zet deze uit. Suzanne: “Wat het werk zo leuk maakt is dat je de voorstellingen van script tot voorstelling ziet groeien. De repetitieruimten zijn vlak bij ons kantoor, we zitten iedere dag met de acteurs aan de lunchtafel en zo maak je veel mee van de repetities en de totstandkoming van het stuk”. Deze week nam ze haar camera mee en zo krijgen ook wij een kijkje achter de schermen bij Toneelgroep Oostpool.
De week begint meteen al goed. We hebben afgelopen zaterdag de première van On the Road gehad en de eerste positieve recensies komen binnen. Veel tijd om ze te lezen en online te gooien hebben we niet, want we starten om 11 uur met de eerste scriptlezing van Een Meeuw, de nieuwe grote zaal voorstelling onder regie van Marcus Azzini die in maart in première gaat. De cast druppelt langzaam binnen en we beginnen traditiegetrouw met koffie en taart.
Na een voorstellingsrondje presenteren decorontwerper Theun Mosk en kostuumontwerper Lotte Goos hun plannen, dat belooft al veel goeds! Vervolgens lopen we met de acteurs het script door. Je kan merken dat ze zich al goed hebben ingelezen want er wordt stiekem al een beetje gespeeld…
Vandaag heb ik samen met collega Marlies Spijker de hele dag een cursus in Utrecht. Het is de laatste dag van de tweedaagse cursus PR van Cultuurmarketing door Nicole de Boer in Theater Kikker. We hebben gisteren ons ‘huiswerk’ niet helemaal af gekregen en werken in de trein van Arnhem naar Utrecht verder aan onze nieuwsstrategie en een voorstel voor een persbericht. Het is wederom een interessante dag waarin we o.a. ons persbericht presenteren aan Nicole en journalist Jessica Maas en het hebben over de zin en onzin van pr-stunts, guerrilla-activiteiten en flashmobs.
Bij de cursus zitten zowel mensen die internationale pers benaderen als meer lokale culturele organisaties wat tot uiteenlopende gesprekken leidt. Leuk om alle kanten eens te belichten! Naast meer inzicht in de wereld van pers, biedt de cursus een aantal waardevolle praktische tips die we meteen kunnen toepassen. Misschien een open deur, maar zorg dat je bereikbaar bent na verzending van je persbericht – dus niet vlak voor het weekend of voor je vrije dag ‘omdat hij nog even de deur uit moet’ – en voorzie je persberichten van een boilerplate. Daarnaast spreken Marlies en ik af onze perslijst snel te updaten en misschien in Mailchimp te laden zodat we meer inzicht krijgen in het bereik van onze berichten. Ook gaan we onderzoeken wat het ANP voor ons kan betekenen.
’s Avonds schilder ik nog een muurtje; we zijn net verhuisd naar een enorm klushuis net buiten Arnhem en er moet nog veel gebeuren. Zeker omdat we over ruim drie maanden een kindje verwachten.
De rest van de dag staan er nog een aantal overleggen gepland, waaronder één met dramaturge Fanne Boland over Een Meeuw. Bij grote voorstellingen maken we sinds een paar jaar een inleidende film waarin het maakproces van de voorstelling naar voren komt en regisseur, cast en vaak ook een expert op het gebied van het thema van de voorstelling dieper in gaan op de voorstelling. Deze film gaat mee op tournee en wordt bovendien (in verkorte vorm) gebruikt om scholieren voor te bereiden op hun schouwburgbezoek.
We brainstormen over de insteek van de film voor Een Meeuw en Fannes stagiaire Matu Mol gaat aan de slag met een eerste voorstel en een lijstje van mogelijke experts die we kunnen benaderen. Daarna haast ik me naar huis en ben ik net op tijd voor mijn volleybaltraining.
Vandaag werk ik een dagje vanuit huis, want onze nieuwe keuken wordt geplaatst. Eindelijk is het einde van het magnetron-tijdperk nabij! Te midden van een hoop rommel, dozen en het lawaai van de monteurs installeer ik mij met mijn laptop. Ik verstuur persberichten voor Een Meeuw, werk mijn e-mail bij, plaats een aantal berichten op de website en plan social media berichten in voor Ondertussen in Casablanca, onze coproductie met het Nationale Toneel die 14 januari in première is gegaan. Daarnaast werk ik aan de plannen voor onze Week van Oostpool in Stadstheater Arnhem – half maart nemen we een week lang de schouwburg over – en het promotieplan voor Een Meeuw.
’s Middags neem ik een paar uur vrij om nog wat te klussen, want vanavond heb ik een gastvrouwdienst in ons eigen theater Huis Oostpool bij de voorstelling On the Road. We hebben een vaste gastheer, maar nemen als marketeers ook ieder jaar een aantal diensten op ons. Leuk om de voorstelling nog eens te zien en het publiek te ontmoeten. Zo weet je weer even waar je het allemaal voor doet!
Eindelijk weer een ‘normale’ dag op kantoor. Na twee dagen niet achter mijn bureau te hebben gezeten is het fijn om weer wat kortere lijntjes te hebben met collega’s. Het is druk vandaag en voor ik het weet is het 15:00 uur: tijd voor OMA, de marketingborrel met onze Arnhemse culturele collega’s. Vorig jaar nam het Stadstheater het initiatief voor deze ontmoeting, die iedere keer door een andere culturele organisatie in Arnhem wordt georganiseerd. Dit keer is de organisatie in handen van Stadsbioscoop Rembrandt en het splinternieuwe Theater aan de Rijn. We starten in de bioscoop en proosten op het nieuwe jaar (mag dat nog?). Daarna krijgen we een rondleiding door het pand en brainstormen we mee over een nieuwe invulling – helaas bleek Rembrandt als bioscoop niet rendabel genoeg en staat het pand sinds 1 januari leeg.
Na een korte wandeling eindigen we onze middag in Theater aan de Rijn met wederom een rondleiding en een borrel. Het is een zeer diverse groep – van Kröller Muller Museum tot LUXOR Live – en het is leuk om elkaar op deze manier beter te leren kennen. Wie weet kunnen we in de toekomst nog iets voor elkaar betekenen.
De dag begint rustig vandaag want vanwege de vele sneeuwval ligt het treinverkeer plat. Aangezien een groot deel van de medewerkers van Oostpool uit Amsterdam komt, hebben veel collega’s er last van. Bovendien zijn veel mensen vrij op vrijdag, dus ik kan lekker ongestoord doorwerken en heb een productieve dag. Zo werk ik onder andere aan het educatieplan voor Een Meeuw, heb ik contact met Frascati Producties om onze plannen te bespreken voor de marketing van de coproductie Buut, De Naderende Dood van Jan Hulst en Kasper Tarenskeen, rond ik de begroting voor 2017 af, heb ik een afspraak in het Stadstheater over de Week van Oostpool en lees ik een heleboel sollicitatiebrieven.
Terwijl ik boven zit te werken op kantoor, zijn de mannen van techniek beneden in de theaterzaal druk bezig om het decor om te bouwen van On the Road naar (In) Koud Water. Beide voorstellingen zijn samen met They are just kids onderdeel van een drieluik van regisseur Marcus Azzini en worden hier in twee weken tijd alle drie opgevoerd. Dat is overigens nog niets, want in april spelen de acteurs alle drie de voorstellingen als een marathon achter elkaar in Stadsschouwburg Amsterdam!
’s Avonds heb ik een teamuitje van volleybal: bubbelvoetbal in de Honigfabriek in Nijmegen. Ook spelen we nog een potje beachvolleybal en sluiten we af in café Stoom, eveneens in het Honigcomplex. Deze oude fabriek barst van de creatieve cafés, bedrijfjes en andere initiatieven; een inspirerende plek!
Ook vandaag moet er gewerkt worden. Gelukkig is het iets leuks: na een dagje klussen in ons huis reis ik met collega’s Marlies en Marti af naar Den Haag voor de première van Ondertussen in Casablanca! We hebben net voor vertrek nog een toi kunnen regelen– een soort klein cadeautje voor cast & crew om ze ‘toi toi toi’ mee te wensen – en zijn ondanks de aanhoudende sneeuw mooi op tijd.
Ondertussen in Casablanca is de eerste coproductie van het talentontwikkelingstraject dat regisseur Jeroen De Man volgt bij het Nationale Toneel en Toneelgroep Oostpool. Het is een komische voorstelling over het ambacht van toneelspelen. Terwijl een beroemd acteursechtpaar, gespeeld door Hans Dagelet en Jacqueline Blom, wordt geïnterviewd over hun leven en werk, rammelt de werkelijkheid steeds nadrukkelijker aan de poorten. De voorstelling valt goed, er wordt veel gelachen en het feestje na afloop is gezellig. Leuk om hier eens een première mee te maken!
Vandaag genieten we van de nieuwe keuken, die inmiddels helemaal af en betegeld is! En oké, natuurlijk moet er ook weer geschilderd en geschuurd worden. Maar het begint steeds meer op een echt huis te lijken en het einde komt langzaam in zicht…