Het bouwen van een merk of reputatie is tegenwoordig te zien als één vakgebied. Eén vakgebied met nog steeds twee ‘bloedgroepen’. De mensen die verantwoordelijk zijn voor marketing in de breedte – denk ook aan de makers van programma’s en tentoonstellingen. En mensen die verantwoordelijk zijn voor communicatie in de breedte – denk naast de P.R. medewerkers ook aan de directeur/bestuurder die de boer op gaat.
Juist omdat er sprake is van één vakgebied is het noodzakelijk dat deze twee bloedgroepen, maar ook al die andere mensen die een bijdrage leveren aan het merk en de reputatie, goed met elkaar samenwerken. Een expliciete keuze voor merkstromingen, de manier waarop een organisatie aan merkenbouw doet, zoals vanuit positionering, purpose of partners, helpt daarbij.
Het kiezen van één of twee merkstromingen biedt houvast en focus voor iedereen die binnen de organisatie actief is. Door deze bewuste keuze bouw je gerichter aan een sterker merk en een betere reputatie. Bovendien verbetert de samenwerking tussen verschillende afdelingen en betrokkenen: iedereen begrijpt elkaar beter en het wordt duidelijker wie welke verantwoordelijkheid heeft.
Het is echter belangrijk om te beseffen dat er binnen een vakgebied vaak veel verschillende en soms ook tegenstrijdige meningen en zienswijzen zijn. De vijf merkstromingen die ik in mijn boek beschrijf, kun je daarom zien als paradigma’s of ‘schools of thought’. Ze helpen om overzicht te creëren in al die uiteenlopende opvattingen.
In 2022 schreef ik voor Cultuurmarketing een whitepaper dat gebruikt werd om culturele organisaties te enthousiasmeren mee te werken aan een onderzoek. In dit onderzoek werd door studenten van de Reinwardt Academie getoetst of de merkstromingen ook relevant zijn voor de culturele sector. De uitkomst van dat onderzoek was ronduit positief. Ook voor culturele instellingen zijn ze uiterst bruikbaar.
Het whitepaper is nu geüpdatet met de laatste inzichten uit mijn boek: .