Tentoonstellen zonder toestemming?

De Nederlands-Braziliaanse Rozendaal heeft altijd veel gereisd. Mede hierdoor is hij werk op het internet gaan maken, want het is immers vanaf elke locatie beschikbaar. Inmiddels heeft hij een vaste woon- en werkplek gevonden, in New York. Er is één factor die in al het werk van Rozendaal centraal staat: bewegend beeld. Hoe dit beeld eruit ziet wordt altijd bepaald door een computer, interactie of een andere externe factor die de beslissing maakt, of het nou gaat om een website, haiku of wandkleed. In de eerste twaalf jaar dat Rozendaal werkte als kunstenaar, maakte hij alleen websites en exposeerde hij in musea en galeries met zijn internetkunst. Later is hij ook andere media gaan uitproberen. Proberen, want: kunstenaars zijn mensen die ideeën hebben en die vervolgens uitproberen. Dat maakt hen volgens Rozendaal anders dan elke andere willekeurige persoon.

Je noemt het internet jouw canvas. Hoe is dit tot stand gekomen?

Internet was toen ik begon een nieuw gebied, daardoor had ik niet zoveel last van dingen die al gedaan waren. Bovendien was ik altijd al geïnteresseerd in bewegend beeld. Normaal gesproken wordt bewegend beeld, in het geval van videokunst, tentoongesteld in een fysieke ruimte. Maar voor kunst op internet had ik geen museum nodig, Vroeger was de verbinding op internet nog niet goed genoeg voor video, maar zelf programmeren bood mij nieuwe mogelijkheden. Het product hoeft dan namelijk niet lineair te zijn, zoals een video met een begin en een einde, maar het kan oneindig zijn. Daarnaast is er ook interactie mogelijk, dus de kijker kan het beeld beïnvloeden en ermee spelen.

Ook in mijn andere werk staat interactie centraal, zoals de haiku’s die ik schrijf. Haiku is niet echt een algoritme, maar je kunt haiku wel zien als een algoritme dat beeld genereert in je hoofd. Mijn werk is als systemen en processen: het begint als code, die download jij en dan zie je het werk ‘gebeuren’.

Per toeval ben ik ook met andere vormen dan het internet aan de slag gegaan, zoals haiku, installaties en wandtapijten. Dit was geen uitstapje vanuit het medium internet, maar het kwam voort uit het volgen van mijn nieuwsgierigheid. Dat is waar het voor mij begint: ik was op de academie nieuwsgierig naar de computer en nu ben ik nieuwsgierig naar andere media.