Het aankoopproces van tickets

Er was eens een vader die besloot zijn dochter mee te nemen naar een K3-concert. De kaartjes werden maanden van tevoren gekocht. Twee weken voor het concert kreeg dochter een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje dat op dezelfde middag plaatsvond. Moeder besloot haar best te doen de kaartjes te ruilen, zodat dochter naar beide events zou kunnen. Een online zoektocht leverde niets op, dus werd het een telefoontje met Eventim – verantwoordelijk voor de kaartverkoop van het concert. De dame aan de telefoon was klantvriendelijk noch flexibel; kaartjes ruilen was “technisch niet mogelijk”. Nu wil het dat ik – de moeder – redelijk thuis ben in kaartverkoopsystemen, en “technisch” lijkt ruilen mij altijd mogelijk, mits klantgerichtheid en commercieel gewin anders tegen elkaar afgewogen worden. Gefrustreerd hing ik op en besloot mijn kaartjes online door te verkopen, om voor een andere datum nieuwe kaartjes te kopen.

Vreemd hoe je een campagne zoals ‘weet waar je koopt’ kunt voeren en tegelijkertijd mensen geen andere optie te laten dan hun kaarten onderhands te verkopen. Hoe anders was mijn ervaring een paar weken later, toen ik kaartjes wilde ruilen voor een voorstelling in de Toneelschuur – ik ervoer alleen maar vriendelijkheid en meedenken en kon alsnog naar de gewenste voorstelling, ik kreeg zelfs geld toe omdat het een try-out betrof.