Jon Heemsbergen, Manager Marketing, Communicatie & Sales, vertelt tijdens een Cultuurmarketing event dat geen ander poppodium een programma aanbiedt wat zo divers is als dat van de Melkweg. Van grote popartiesten tot underground metal, van fotografietentoonstellingen tot enerverende clubnachten, en van theater tot film: het is duidelijk waarom de Melkweg zich profileert als aanbieder van popcultuur in de meest brede zin.
De diversiteit van de Melkweg vormt ook een grote uitdaging voor de marketeers. Dit jonge achtkopppige team, samen goed voor zo’n 5 FTE, moet immers het brede scala aan concerten, tentoonstellingen, en voorstellingen kunnen linken aan de juiste doelgroep, zonder het toegankelijke en open karakter van de Melkweg te verliezen. Maar met de enorm multidisciplinaire aanpak van de Melkweg is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe gaat het poppodium hiermee om?
Multidisciplinariteit en toegankelijkheid vormen al vanaf het ontstaan van de Melkweg de kern van de merkidentiteit van het poppodium aan het Leidseplein. In de jaren ’70 zorgde de Melkweg dankzij interessante theatervoorstellingen door jonge makers, creatieve workshops en zelfs ondersteuning van maatschappelijke hulp ervoor dat Europese jongeren één centrale, inspirerende ontmoetingsplek hadden.
Vanaf de jaren ’80 begon de Melkweg meer te focussen op muziek en artiesten, hoewel de jonge theatermakers nooit ver weg bleven. Langzamerhand breidde de Melkweg zich uit met de grote zaal de MAX, fotografiegalerie, een filmzaal én clubnachten die nog steeds een groot, jong publiek trekken. Deze verschillende elementen stonden vooralsnog erg op zichzelf. De filmzaal zette zich bijvoorbeeld neer als een serieuze arthouse bioscoop.
Museum Boijmans Van Beuningen en het Rotterdamse collectief CHIPS zetten het principe Slow Art neer door middel van een online miniserie.
Jongeren aanspreken, hoe werkt dat?
Jongeren en kunst: Ko & Kho's 5 tips voor toegankelijke kunstbeleving en begrip.