Tijdens het Nederlands Theater Festival in Amsterdam, afgelopen september, werden de eerste ervaringen met de Podiumpas gedeeld. De pilot met deze pas draait nu twee jaar en begon in Amsterdam, maar breidt inmiddels uit naar heel Nederland. De pas is vergelijkbaar met Cineville, Pathé Unlimited en in zekere zin ook de Museumjaarkaart. Het is interessant om hun ervaringen te gebruiken voor de Podiumpas, maar ook belangrijk om te kijken naar de specifieke eigenschappen van de theatersector.
De Podiumpas is voor publiek het meest aantrekkelijk als de pas bij alle theaters te gebruiken is en als de drempel (lees: prijs) om hem aan te schaffen niet te hoog is. De prijzen van theater- en concertkaartjes liggen, anders dan bij film, vrij ver uit elkaar, waardoor bezoekers de prijs van de pas (nu 35 € per maand) er bij het ene theater al na één bezoek uit hebben, en bij een ander theater na twee bezoeken per maand.
Zowel de organisatie achter de Podiumpas als die achter Cineville stellen dat (alle) pashouders vaker én avontuurlijker gaan bezoeken, en dat is wat mij betreft echt winst. Het maakt dat zo’n pas een middel is om klantgedrag niet incidenteel, maar structureel te beïnvloeden. De pas zorgt er blijkbaar voor dat mensen vaker van ‘de bank’ af komen en meer risico gaan nemen. In mijn ogen is het doel van CRM in theater om mensen te verleiden tot meer en avontuurlijk(er) theaterbezoek. Voor bezoekers, die in de gelegenheid zijn minimaal één à twee keer per maand naar theater te gaan, lijkt de Podiumpas dus een effectief middel om dit doel te bereiken.