Deelnemers van deze sessie waren: Kiki Stoffels (hoofd marketing & communicatie bij Joods Cultureel Kwartier), Marisa Tempel (communicatie & development bij Gaudeamus), Lisa Mosmans (business strateeg bij CJP), Marc Mosmans (directeur bij strategisch design bureau Walvis & Mosmans), Sophie Lambo (zakelijk directeur bij Het Zuidelijk Toneel) en Corina Maduro (marketing & communicatie manager bij STRP festival). Dit verslag is een gedeeltelijk geanonimiseerde weergave van het gesprek.
Wanneer samenkomen niet mogelijk is, lijkt het aanbod verplaatsen naar een online platform een van de meest gangbare manieren om cultuur aan te bieden. Dit is volgens de deelnemers aan het gesprek vergelijkbaar met een andere locatie dan waar het publiek gewoonlijk naartoe gaat. Een online programma dat de fysieke ervaring kwalitatief evenaart is echter moeilijk, hebben culturele instellingen ervaren: “Simpelweg ergens een camera opzetten blijkt niet genoeg. Je moet echt naar nieuwe vormen zoeken.” Daarbij merken marketeers dat de aandachtsspanne van mensen online kort is, er moet daarom worden geëxperimenteerd met de duur van een dergelijk online programma.
Niet iedereen besluit over te stappen op online programmering. “Wij hebben video’s gemaakt en deze zijn online ook goed bekeken, maar wij zijn niet op aarde om online te zijn. Wij zijn er om mensen bij elkaar te brengen,” geeft Sophie Lambo van Het Zuidelijk Toneel aan. “Wel denken we creatief na over andere manieren om theater te presenteren, zo maken we een voorstelling waar mensen met een koptelefoon in een reuzenrad naar luisteren. Maar dit kan je uiteraard niet iedere dag van het jaar doen. Wel gaan we komend seizoen gebruiken om uit te vinden wat nieuwe vormen en de daarbij horende verdienmodellen kunnen zijn. We willen kijken naar hoeveel er live gepresenteerd kan worden en op welke manieren je publiek bij elkaar kan brengen, daar ligt onze focus momenteel.”
Met het oog op de toekomst wordt momenteel vooral nagedacht over een vorm waarin een deel van de activiteiten wordt ingericht als vanouds, en een deel online: een zogenoemd hybride aanbod. Wanneer het gaat over de toegankelijkheid van de content en het vragen van een bijdrage voor de geleverde diensten, vinden sommigen het ‘pay as you like’-principe een goede manier om een bijdrage te vragen. Anderen geloven in nieuwe vormen en producten die passen bij waar de organisatie voor staat en waar een vaste prijs aanhangt die vooraf betaald moet worden.
Voorheen voerde de programmering een autonoom artistiek beleid en werd de afdeling marketing vaak buitengesloten van het gesprek, maar wanneer het gaat over het online aanbod wordt de bal toch vaak naar marketingcommunicatie gespeeld.