Na haar studies geschiedenis aan de universiteit en master journalistiek werkte Sunniva Matla een paar jaar bij de televisie. Tot ze een oproep voor een marketeer bij Toneelgroep Amsterdam ziet. Sindsdien werkt ze als marketeer bij verschillende culturele instellingen. Lange tijd bleef ze daarnaast als onderzoeksassistent verbonden aan, journalist en schrijver, John Jansen van Galen en zijn biografie over Vrij Nederland. Maar dat project is inmiddels afgerond. Nu werkt ze alweer bijna twee jaar bij de Toneelmakerij, eerst als marketeer, nu ook als fondsenwerver.
Deze week staat in het teken van een coproductie met George & Eran Producties, Woestijnjasmijntjes (10+).
Het verhaal gaat over Jacob en zijn dochter Nour. Zij zoeken een veilige plek om voorgoed te blijven. Met prachtige verhalen tovert Jacob deze gevaarlijk reis om tot een bijzonder avontuur en de grillige werkelijkheid tot een sprookje waar Nour de prinses van is. Afgelopen weken werd er bij ons in huis gerepeteerd en bij een van de eerste doorlopen zaten mijn collega Neeltje en ik zusterlijk naast elkaar te sniffen. Vandaag begint de montage in De Krakeling.
De eerste editie van de jeugdtheaterspecial van Scènes van hoofdredacteur Jos Schuring komt binnen, ontzettend leuk om te lezen. De Toneelmakerij wordt goed uitgelicht; Paul Knieriem vertelt erover, onze schrijver en acteur Roel Adam komt aan het woord en ook Woestijnjasmijntjes staat er mooi in.
Post! Afgelopen seizoen waren Neeltje en ik beurtelings zwanger en (dus) met verlof. We hadden het geluk dat Ilja Kievit net was gaan freelancen en bij ons kwam werken. Inmiddels zijn Neeltje en ik allebei terug op kantoor – en toch hebben we Ilja voor 1 dag in de week weten te behouden. Zij doet namelijk het zogenaamde Makkermanagement van onze recent opgerichte vriendengroep: de Toneelmakkers – met in hun kielzog de Toneelrakkers. Vandaag komt het drukwerk binnen; mooi!
De dag begint met de gezelschapsvergadering. Hier worden onder andere de producties voor komend jaar verdeeld. 2018/2019 wordt een spannend seizoen want halverwege draagt Liesbeth Coltof het artistieke stokje over aan Paul Knieriem. Veel is daarom al in gang gezet. Na de gezamenlijke kantoorlunch – elke dinsdag verzorgt door mijn geweldige collega Rachida – haast ik me naar De Krakeling. Vanmiddag speelt daar de allereerste try-out van Woestijnjasmijntjes. Te gast zijn kinderen van Basisschool De Horizon en Olympia. Klaas Westra, redacteur van Opium, is ook bij deze eerste voorstelling.
Na afloop gaan Eran Ben-Michael – regisseur van de voorstelling – en Liesbeth Coltof in gesprek met de kinderen. Wat vonden ze verdrietig? Wat was echt grappig? En wat mag eruit? Op de vraag wat de kinderen thuis zouden vertellen over de voorstelling zegt een meisje:
“Als ik thuiskom dan vertel ik aan mijn moeder, die vandaag jarig is, Woestijnjasmijntjes gaat over een kind en vader die in een land ver weg wonen, in een soort woestijn. En dat ze op zoek gaan naar een land waar het juist veel regent en voor iedereen water is. Waar vooral geen oorlog is. Zo’n plekje zochten ze. En de vader probeerde zijn dochter voor de harde waarheid te beschermen en daarom verzon ‘ie van alles.”
Na afloop spreekt Klaas voor Opium nog met een aantal kinderen over de voorstelling – ze willen allemaal wel vertellen wat ze er van vinden. Een van de mooiste reacties is die van Hiba, een meisje dat voor het allereerst toneel ziet: “Het was de eerste keer dat ik in het theater was! Ik vond het heel erg leuk. Het was ook spannend en ik vond het ook leuk dat er veel fantasie in zat. Het was knap dat de acteurs zich zo snel konden omkleden. En ik vond dat ze goed acteerden.”
Na de reportage spreekt redacteur Klaas nog met George en Eran. Ik loop intussen door de Krakeling met fotograaf Roger Cremers. Hij legt George vast voor bij een interview dat Ron Rijghard eerder met hem hield voor NRC Handelsblad. Roger vindt een mooie plek.
Een drukke dag vol mail en nog meer telefoontjes. ’s Avonds is de foto doorloop. Fotograaf Sanne Peper legt de voorstelling vast. Ik ben enorm fan van haar werk. Mieke van der Weij is ook aanwezig. Ze is presentator bij Opium op Radio 4 en bereidt zich voor op de uitzending van een paar uur later. Ik zie de voorstelling nu voor de derde keer en nog steeds zijn er scènes die me naar de strot vliegen.
Na de doorloop fiets ik met Eran naar Vondel CS voor de opnames van Opium, George komt daar ook heen. Het wordt een mooie uitzending. Ook te gast is het EnAccord Strijkkwartet: we worden getrakteerd op prachtige muziek.
We staan vandaag in NRC en NRC.next en in het Noord Holland Dagblad met mooie interviews. Ik ben heel blij dat het is gelukt, zo fijn als makers echt de ruimte krijgen om het verhaal achter een voorstelling te vertellen.
Mijn ochtend begint in De Krakeling, waar ik hartelijk word ontvangen door alle collega’s daar. Ik beantwoord daar een aantal mails, voornamelijk voor Woestijnjasmijntjes. Dan komt Sanne Peper voor een selectie van de publiciteitsbeelden. Ze heeft weer prachtige foto’s gemaakt.
Terwijl Sanne de foto’s persklaar maakt, zie ik Tony Minnema al. Met een collega maakt hij de trailer voor de voorstelling. Eran en hij regisseren de acteurs, eigenlijk hoef ik weinig te doen.
Die middag is George te gast in het radioprogramma Theatermakers. Hij spreekt bijna een half uur met presentator Hans Smit, een van de gasten is uitgevallen en daardoor hebben ze ruim de tijd voor een heel mooi gesprek.
Vandaag is mijn vrije dag en ben ik bij mijn dochter Pien. En m’n moeder is er ook, gezellig. Neeltje bemant ondertussen het fort, klust persmappen, belt en mailt zich een slag in de rondte. ’s Avonds gaat ze naar de try-out en appt na afloop: ‘Het was heel mooi!’
Première! Op de fiets naar De Krakeling spreek ik een oud-collega die een vraag over de marketing en PR van reprisetournees heeft. Ik ben wel benieuwd naar jullie gouden tips hierin, mail ze vooral.
Eigenlijk hoef ik zo’n premièredag nauwelijks iets te doen, maar toch ben ik bijna twee uur tevoren in De Krakeling. Een paar laatste mails, een dubbelcheck van de genodigdenlijst met mijn collega Rachida en het feest kan beginnen. En hij gaat goed. Een staande ovatie voor de acteurs en makers na afloop. En dan, champagne! En – dat is het fijne van deze blog – de recensies zijn er inmiddels. Daar zijn we heel blij mee!
Weekend. We hebben een rustig ochtendje thuis. ’s Middags ga ik met mijn man Olivier naar de première van Kleine zielen, van Toneelgroep Amsterdam. Olivier was regieassistent van Ivo van Hove en dus nauw bij de voorstelling betrokken. De wereldpremière moest ik missen, die was in Duitsland tijdens de Ruhrtrienalle. Maar gelukkig hebben we vanmiddag een oppas. De voorstelling is heel mooi; een adembenemende scenografie vol planten, ijzersterk (samen)spel, genieten.
In dit artikel krijg je een kijkje in de week van Lieke van Eijk die werkzaam is bij het dansgezelschap Scapino Ballet als marketeer.
Pien van Gemert (Het Nationale Theater) beschrijft in deze humoristische column 15 obstakels waardoor een theaterbezoek er niet van komt.
Ontdek de dynamische rol van Ruth Buijvoets bij Telekids Musicalschool, waar live shows, marketingstrategie en creatieve content samenkomen in een boeiende werkweek.