“Cultuur is het middel om mensen een drempel over te helpen.”

Museumtalent Davida de Hond

#Loopbaan
11 apr 2019

Davida de Hond mag zichzelf Museumtalent 2018 noemen; tijdens het Museumcongres ontving zij deze prijs voor talentvolle museummedewerkers onder de 31 jaar. De Hond vertelt over haar drijfveren en haar visie op de museumsector.

Door de redactie

Fotografie

Pexels, RCE

davida_de_hond_coda winnaar Museumtalent 2018

De Hond is programmamaker bij het cultuurhuis CODA in Apeldoorn, bestuurslid bij Het Nederlands Openluchtmuseum en adviseur voor het Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur en het Fonds voor Cultuurparticipatie. In al haar activiteiten heeft ze een goede mix gevonden tussen drie factoren: ze kijkt naar hoe het publiek zich verhoudt tot wat je doet als instelling, op welke manier het publiek daar zeggenschap over heeft en hoe dit de relevantie van een instelling bepaalt.

Deze drie elementen komen ook samen in haar werk als programmamaker voor CODA. CODA bestaat uit een museum, bibliotheek en archief. Het is een plek waar met verschillende gemeenschappen en collega’s uit diverse disciplines wordt samengewerkt. Het resultaat van deze samenwerking is succesvolle cultureel maatschappelijke projecten. Zoals het project Beeldspraak, waar de hele organisatie bijdraagt aan het inzetten van cultuur voor het leren van taal.

Wat betekende het winnen van de Museumtalentprijs voor jou?

Het was, en het is, ontzettend eervol om de Museumtalentprijs te ontvangen. Het kwam voor mij als een verrassing: pas toen ik als finalist werd gekozen, wist ik van mijn nominatie. De prijs voor museumtalent is opgezet door de Rijksdienst Cultureel Erfgoed en het Mondriaanfonds. Zij bieden de mogelijkheid om met CODA een persoonlijk ontwikkelingstraject ter waarde van 5.000 euro in te vullen. We kijken nu samen wat een mooi pad is voor mij om te bewandelen.

Is er verbinding of een kloof tussen generaties in de erfgoedsector?

De verbinding tussen generaties verandert per persoon en instelling; het heeft te maken met de geschiedenis van een instelling en de hiërarchie tussen collega’s. We kunnen in ieder geval niet spreken van een algemene kloof. Bovendien, de onderwerpen waar wij nu mee bezig zijn, zoals inclusiviteit en participatie, zijn niet nieuw maar waren in iets andere vormen dertig jaar geleden al relevant. Het is zonde als we het iedere keer opnieuw proberen op te lossen, want we kunnen ook verder bouwen op wat er al is.